روزهـــــــــا...
روزهــــای پـــایـــانی پاییز است
و لحظه ها...
لحظــه هـــــای آخریـن رقص برگــــــــــ ها در کو چه های دلدادگـــــی ست
هنگامی که صدای خش خش شان
زیـــــر پای عاشقــــــان
اشک را میهمان گونه ی معشوقــــــــــه های تنها می کند
مــهــــر
آبــــــان
آذر گذشت...
و رد پـــای زرد و قرمز و نارنجی اش
در زندگی هر عاشق و معشوقی
به طریقی ماند
و در زندگـــــــی مـــن اما...
این حریق زرد پاییزی
این تلالو بـــــرگ های رنگــــــارنگ
این آسمان و صدای وزش بادها فرق داشت...
این بـــــــاران هایپاییزی
این عطر خاک بـــــــاران خورده
این غروب کــــــــش دار و طــــــولانی
این دلتنگی و بی قراری های نارنجی
این عاشقـــــانه های پاییزی
حتی این ترانه های پاییزی مــــــــن
همانی نبود که از پاییز میخواستم.
خستـــــــه ام...
دلگیـــــــــــرم...
از پاییز و بـــوی خاطـــره هایش
از آمدن ها و رفتن ها و جــــــــــدایی هایش
امــــــــروز...
جشن یلدایی زمستانی را به پیشواز میروم
و تمام خستگی ها
و دلتنگی ها
و تنهایی هایم را
در این فصــــــــــل جا می گذارم
و در کنار لحظه های " یلـــــــدا " می نشینم
و همچون نرگس ها
مست از عطر عشــــــق
میزی از جنس یلـــــــــدا می چینم
شمع های یاد عشـــــــق را
روشن می کنم
ظرفی از آجیل را
شیرینی روی میــــز می کنم...
آه...
هوس طعم نوبرانه ی انار لب هایش را دارم
منی که دلم پــــــــر از عشــــــــق اوست
و در انتها...
دیوانی از حــــافظ می گذارم
و تفعلـــــی میزنم به نیت عشــــق
خدایــــــا.......
اینجا زمین است
جایی که تـــــــو اجـــازه دادی می توان عاشــــــق شد
پریشـــــــانم...
نیازم یک بـــــــوسه یلـــــــــدایی
از لبان گــــــــرم اوست
که پـــــــــروازم دهد تا جنون
خدایــــــا.......
به یگانــــه گی ات قسم
زمستانی ســـــــرد
در راه است
شراب مهربــــــانی ات را می خواهم
شراب مهربـــــــانی ات را بر جـــــــام زندگی ام بریز
میگویند...
مست که باشی
زمستان چله ی تابستان است
می خواهم
راضی باشم به رضـــــــــای تــــــــــو
نه غمگین باشم
و نه تلخ
یلــــــــــدایم را چله ی تــــــابستان می کنی؟؟؟!!